De maan geeft haar verstilde licht
Het uiltje knijpt haar ogen dicht.
Ze zit daar, roerloos op het schuitje.
En nergens klinkt ook een geluidje.
Het water kabbelt steeds maar door
Het schuitje deint, heel zachtjes hoor.
De stilte is rustgevend
De wolken lijken levend.
Ze drijven soms voor ‘t licht der maan
Maar laten ‘t licht nooit heel vergaan
Daar zorgt de Maker voor:
De zon schijnt, dus de maan daardoor.
De boom, de takken grillig, kaal
Vertelt hier een eigen verhaal:
Haar takken doods, maar wel geheven
Alsof ze vragen om nieuw leven.
Marjan v. Hierden
Beoordelingen
Er zijn nog geen beoordelingen.